| Deutsch▲▼ | Türkisch▲▼ | Kategorie | Typ | |
|
jem.beschuldigen |
birini suçlamak | | Verb | |
|
fälschlich beschuldigen transitiv |
günahını almak | | Verb | |
|
(jdn) beschuldigen, schuldigsprechen |
suçlandırmak -i
(suç = Schuld) | | | |
|
der Beihilfe beschuldigt werden
Gericht |
destek ile suçlanıyor | | Verb | |
|
beschuldigen, anklagen; verdächtigen (jdn einer Sache) |
suçlamak -i ile | | | |
|
Er beschuldigte mich, verantwortungslos zu sein.
Vorwurf, Kritik, Konflikt / (beschuldigen) |
O beni sorumsuz olmakla suçladı. (> suçlamak) | | | |
|
Er beschuldigte sie/ihn für Dinge, die sie/er nicht getan hatte. / Er hielt ihr Sachen vor, die sie nicht gemacht hat.
Vorwurf, Schuld / (beschuldigen) (vorhalten) |
O, onu yapmadığı şeylerle suçlamaya devam etmiş.
(suçlamak) | | | |
|
Du entschuldigst deine Fehler jedes Mal dadurch, dass du die anderen beschuldigst.
Schuld, Vorwurf / (entschuldigen) (beschuldigen) |
Diğerleri suçlayarak her zaman hatalarını mazur görüyorsun.
(suçlamak) | | | |
Ergebnis ohne Gewähr Generiert am 03.06.2024 0:22:07 neuer EintragEinträge prüfenIm Forum nachfragenandere Quellen Häufigkeit 1 |